Geschikt zijn als gezelschapshond wordt in deze tijd steeds belangrijker. Om alle rasverenigingen behulpzaam te zijn bij dit belangrijke aspect in gedragsinventarisaties en in de fokkerij te betrekken, heeft de Raad van Beheer de MAG-test in 1998 laten ontwikkelen. MAG staat voor Maatschappelijk Aanvaardbaar Gedrag. Na een aarzelende start gaan steeds meer verenigingen ertoe over de test te gebruiken, vooral als inventarisatiemiddel, om de stand van zaken rond het gedrag in het betreffende ras in kaart te brengen. Enkele hondenrassen mochten op basis van de RAD regeling (Regeling Agressieve Dieren) uitsluitend gefokt worden als de ouders de MAG-test succesvol hebben doorstaan. Inmiddels (juni 2008) is de RAD regeling afgeschaft. De MAG-test wordt daardoor nog belangrijker in het beoordelen van het aanvaardbaar gedrag van honden. Het lijkt erop dat de MAG-test doorslaggevend is geworden voor de beoordeling van leven en dood.

De MAG test bestaat uit 16 onderdelen

• 8 waarvan de hond wordt begeleidt door de eigenaar

• 8 waarvan de hond alleen wordt achtergelaten.

NB: De verklarende woordenlijst vindt u op deze link

Standaardisatie

Twee eigenschappen maken een hond ongeschikt als gezelschapshond en ook als fokdier van gezelschapshonden: overmatige angst en overmatige agressie. Daar test de MAG-test dus op. Maar het is voor rasverenigingen mogelijk ook andere gedragsaspecten te laten meten. De test is vastgelegd in een protocol, dat een zo groot mogelijke gelijkvormigheid garandeert van de test. Zowel wat betreft de opstelling, de inhoud, de timing, de observatie en de interpretatie van de observaties. Twee speciaal daarvoor geschoolde en daartoe bevoegde gedragskeurmeesters nemen de test af.

Alternatief

De Raad van Beheer heeft de MAG-test bij het ministerie van Landbouw gepromoot als alternatief voor de 'agressietest' die het ministerie eerder heeft laten ontwikkelen om agressief geachte honden mee te testen. Voorwaarde van het ministerie om de MAG-test voor dit doel in te zetten was, dat werd aangetoond dat de test daarvoor bruikbaar is. Uit onderzoek is gebleken dat dit inderdaad zo is.

Drie opties

De MAG test biedt dus aan de kynologie en de maatschappij een algemeen hulpmiddel, breed inzetbaar, om gedrag te testen, bij alle rassen, bij alle honden. Desgewenst kan aan het met goed gevolg doorlopen van de test een certificaat worden verbonden, maar van wezenlijk belang voor de test zelf is dat niet. Verder beoogt de MAG-test synergie te bewerkstelligen tussen datgene wat in afzonderlijke rasverenigingen geschiedt op het gebied van onderzoek aan karakter en gedrag.

Tenslotte acht de Raad de MAG-test een praktisch alternatief voor de 'agressietest', op brede schaal inzetbaar voor het door de overheid aangekondigde screenen vooraf van als 'agressief' aangemerkte rassen en honden.

Met ingang van 18 juli 2003 zijn de normeringen van de M.A.G. test aangepast.

1. Bij de testonderdelen met eigenaar (1 tot en met 7 en 16) mag MAXIMAAL 7 keer grote angst vertoond worden, van deze 7 keer grote angst mag er maximaal 2 keer paniek voorkomen, mits deze paniek in de testonderdelen 1 (kennismaking) - 3 (kat) - 4 (sirene) - 5 (blikken) -7 ( versnelde insluiting) is voorgekomen.
2. Bij de testonderdelen zonder eigenaar (8 tot en met 15) mag MAXIMAAL 5 keer grote angst vertoond worden. Van deze MAXIMAAL 5 keer grote angst mag MAXIMAAL 2 keer paniek voorkomen bij de testonderdelen 10 (bel) - 11 (paraplu) - 13 (opdringerige pop).
3. Bij de totale test (1 tot en met 16) echter accepteren wij MAXIMAAL 12 keer grote angst inclusief de hierboven genoemde paniek.
4. AGGRESSIEF BIJTEN, happen of snappen, wordt in de totale test NIET geaccepteerd.

A. Testonderdelen met eigenaar

Inleiding algemeen.

De testleider wijst de geleider de plaats waar hij/zij met de hond moet gaan staan, geeft uitleg over de procedure van de test zonder daarbij de hond te provoceren en deelt de geleider mede dat hij/zij ten aller tijden gerechtigd is de test te stoppen als naar zijn/haar oordeel voortzetting niet in het belang van de hond is. De testleider controleert de identificatie van de hond middels een chipreader of een aangebrachte tatoeage. De testleider overhandigt de geleider een flexilijn met stevig leren halsband en verzoekt hem/haar deze om de hond te doen. De testleider wijst de begeleider erop dat het gebruik van de noodstop van de flexilijn tijdens de tests alleen in uiterste noodzaak is toegestaan als gevaarlijke situaties voor mens of dier zouden kunnen ontstaan.

Voorts dient de geleider zich te onthouden van elke vorm van contact die tot onder het appel brengen van de hond zou kunnen leiden.

De voorwerpen welk bij de testonderdelen met geleider als prikkel worden gebruikt bevinden zich op een afstand van 1.5 meter van de bij de onderdelen geplaatste pionnen. De onderlinge afstand tussen de prikkels bedraagt 10 tot 12 meter.

Testonderdeel 1. kennismaking. 1e poging tot aaicontact

De hond en zijn geleider zijn zodanig voor een muur, afrastering of hek opgesteld dat de hond geen ruimte heeft om achter de geleider weg te kruipen. Aan de muur, afrastering of hek is een lijn van 1 meter bevestigd, waaraan de geleider de hond vastlegt. Ook de flexilijn wordt door de geleider als extra beveiliging in de hand genomen. Een testhelper loopt met een kunst arm/ hand naar hond en eigenaar toe, begroet de eigenaar, aait de hond om de passieve vriendelijkheid te testen. Totale testduur 20 seconden.

Testonderdeel 2. voorwerp (witte lap).

De eigenaar loopt met de hond aan een flexilijn naar de pion die op een afstand van l.5 m voor de prikkel staat. Als hij daar staat, wordt een grote lap b.v. jasschort van grond omhoog getrokken en valt vervolgens weer op de grond. De eigenaar blijft staan om de hond de gelegenheid te geven zelf op onderzoek uit te gaan. Na 10 seconden geeft de testhelper een teken en dan gaat de eigenaar naar het voorwerp toe en wijst op de lap. Dit mag 10 seconden duren en op teken van de testhelper loopt de eigenaar door naar de volgende pion. Totale testduur 20 seconden.

Testonderdeel 3. voorwerp (vooruit getrokken vreemd voorwerp (kat).

De eigenaar loopt met de hond aan een flexilijn naar de pion die op een afstand van l.5 m voor de prikkel staat. Als hij daar staat, wordt de kat langs getrokken. De eigenaar blijft staan om de hond de gelegenheid te geven zelf op onderzoek uit te gaan. Na 10 seconden geeft de testhelper een teken en dan gaat de eigenaar naar het voorwerp toe en wijst op de kat. Dit mag 10 seconden duren en op teken van de testhelper loopt de eigenaar door naar de volgende pion. Totale testduur 20 seconden.

Testonderdeel 4. geluid (alarmsignaal, toeter).

De eigenaar loopt met de hond aan een flexilijn naar de pion die op een afstand van l.5 m voor de prikkel staat. Als hij daar staat wordt, gaat gedurende 10 seconden een alarmsignaal. De eigenaar blijft staan om de hond de gelegenheid te geven zelf op onderzoek uit te gaan. Na 10 seconden geeft de testhelper een teken en dan gaat de eigenaar naar het voorwerp toe en wijst erop. Dit mag 10 seconden duren en op teken van de testhelper loopt de eigenaar door naar de volgende pion. Totale testduur 20 seconden.

Testonderdeel 5. geluid ( vallende blikken op metalen ondergrond).

De eigenaar loopt met de hond aan een flexilijn naar de pion die op een afstand van l.5 m voor de prikkel staat. Als hij daar staat, vallen een aantal blikken met kiezels gevuld, op een metalen plaat. De eigenaar blijft staan om de hond de gelegenheid te geven zelf op onderzoek uit te gaan. Na 10 seconden geeft de testhelper een teken en dan gaat de eigenaar naar het voorwerp en wijst erop. Dit mag 10 seconden duren en op teken van de testhelper loopt de eigenaar door naar de plaats van het volgende onderdeel. Totale testduur 20 seconden.

Testonderdeel 6. insluiting normale pas (3 personen)

Hond en eigenaar staan zo voor een muur / afrastering / hek, dat de hond geen ruimte heeft om achter de eigenaar weg te kruipen. Aan de muur, afrastering of hek zit een daarvoor geschikt bevestigingspunt met daaraan een lijn van 2 m, waaraan de eigenaar de hond vastmaakt. De flexilijn heeft de hond ook aan de halsband. De eigenaar gaat naast de hond staan en neemt de flexilijn in de hand. De extra bevestiging is een veiligheidsmaatregel. Als achtergrond mag geen verstek gebruikt worden, maar alle andere mogelijkheden ( afrastering of hek e.d.).

De testhelpers gaan op uitgangspunt op een afstand van ongeveer 6 m van de hond staan. Met normale pas (dus niet vertraagd of versneld) wordt de eigenaar en hond door 3 personen ingesloten tot een afstand van ruim 2 meter. De testhelpers zwijgen en kijken naar de hond die zover wordt genaderd dat hij net niet bij de helpers kan komen (het einde van de lijn markeren met een kalkstreep op grond is handig!, anders aangeven met pionnen). De testhelpers blijven 10 seconden staan, doen daarna een pas achteruit. Dan pas draaien zij zich om en lopen in hetzelfde tempo terug. De hond wordt niet aangehaald en de testhelpers blijven zwijgen. Totale testduur 20 seconden.

Testonderdeel 7. insluiting versnelde pas (3 personen).

Direct als de testhelpers weer op het uitgangspunt zijn, gaan ze zwijgend en in een versnelde pas op de eigenaar en hond af. Ze kijken de hond aan. De testhelpers sluiten de eigenaar en hond in tot zover dat de hond net niet bij hen kan komen (kalkstreep). De testhelpers blijven 10 seconden staan, doen daarna een pas achteruit. Dan pas draaien zij zich om en lopen in hetzelfde tempo terug. De hond wordt niet aangehaald. Totale testduur 20 seconden.

B. Testonderdelen zonder eigenaar

De hond wordt vastgemaakt aan een geschikte lijn van 2 m op een plek waarbij hij naar links, rechts maar niet naar achter kan uitwijken. De eigenaar gaat uit zicht (in kantine, achter verstek aan andere kant van het terrein). De eigenaar kan de hond van een afstand zien, zonder dat deze de eigenaar ziet!

Testonderdeel 8. Stimulus hond.

Op een teken van de testleider wordt met een andere aangelijnde hond van hetzelfde geslacht maar niet gelijkend als de te testen hond toegelopen tot een pion welke op 2 meter van de cirkel is geplaatst Hij blijft 20 seconden staan en gaat weer weg. De geleider van de stimulus hond houdt zijn hond zo goed mogelijk onder controle en blijft 20 seconden op het markeringspunt staan. Vervolgens gaat hij op een teken van de testleider weg. Totale testduur 20 seconden.

Testonderdeel 9. Vriendelijke benadering.

De testhelper loopt op een vriendelijke manier met de uitgestoken kunsthand recht op de hond af. Hij laat de hond aan de hand snuffelen en probeert de hond te aaien over de kop, hals of rug. Hierbij mag de testhelper tegen de hond praten. Na de hond geaaid te hebben keert de testhelper op een teken van de testleider om en loopt weg. Totale testduur 20 seconden.

Testonderdeel 10. De bel

De testhelper loopt op een teken van de testleider met een bel naar de hond tot de 2 meter markering. Dan begint hij luid te bellen, daarbij de hond, zo nodig, volgend. Vervolgens stapt hij op een teken van de testleider naar achteren en loopt weg. Totale testduur 20 seconden.

Testonderdeel 11. De paraplu.

De testhelper loopt op een teken van de testleider met een paraplu naar de hond tot de 2 meter markering. Dan doet hij gedurende 20 seconden de paraplu open en dicht, daarbij de hond ,zo nodig, steeds volgend. Vervolgen stapt hij op een teken van de testleider naar achteren en loopt weg. Het gebruik van een automatisch openklappende paraplu is niet toegestaan. Totale testduur 20 seconden.

Testonderdeel 12. De pop.

Vanaf het startpunt wordt een pop van 70-80 cm. hoog met naar voren gestrekte armpjes in de richting van de hond getrokken tot deze de pop gemakkelijk kan bereiken. Daarbij dient de lijn , waarmede de pop wordt voortbewogen, laag op de grond te worden gehouden. Dan wordt de pop 10 seconden stilgezet. Vervolgens wordt de pop op een teken van de testleider voorbij de hond getrokken over een afstand van tenminste 4 meter, dan wel teruggetrokken als het voorttrekken door de hond wordt belemmerd. Totale testduur 20 seconden.

Testonderdeel 13. Testhelper met pop.

Op een teken van de testleider loopt een testhelper met een pop met naar voren gestrekte armpjes aan de grond en recht voor zich houdend, naar de hond met de pop aan te raken. De hond dient tenminste eenmaal te worden aangeraakt. Vervolgens stapt hij op een teken van de testleider naar achteren en gaat weg. Totale testduur 20 seconden.

Testonderdeel 14. Fixerende benadering.

Een andere testhelper als bij vorig onderdeel loopt op een sluipende manier naar de hond toe en kijkt daarbij de hond strak aan. Hij blijft net voor de 2 m cirkel van de hond staan en kijkt 20 seconden de hond strak aan (dreigen door fixeren). Als de hond met kop en / of lijf wegdraait, loopt de helper met de hond mee. Na 20 seconden stapt hij naar achter, draait zich om en gaat weg. Totale testduur 20 seconden.

Testonderdeel 15. Vriendelijk benaderen na stress.

Dezelfde testhelper als bij onderdeel 14 loopt op een vriendelijke manier en met uitgestoken kunsthand recht op de hond af. Hij laat de hond aan de kunsthand snuffelen en probeert hierna de hond over de kop, rug of hals te aaien. Daarbij zorgt de testhelper ervoor zelf niet binnen de 2 meter markering te komen. Na de hond geaaid te hebben keert de testhelper op een teken van de testleider om en loopt weg. Hierbij mag de testhelper tegen de hond praten. Totale testduur 20 seconden.

Testonderdeel 16. Eigenaar met kinderfiguur.

De eigenaar wordt teruggeroepen, loopt met de pop voor zich naar zijn hond en laat zijn hond met de pop kennismaken Totale testduur 20 seconden.

Einde test.

Woordenlijst opgesteld door drs. D. J. U. Planta (april 2000)